Geçen hafta 23 Nisan’dı. Bazen sonradan konuşmak iyidir. Işık yoğunluğu kimi ışıkların görünmesini engeller. Ulusal egemenlik kavramını burada çok fazla tartışmayacağım. Sadece Amerika'da yeni bir kavram ortaya atıldı: Dijital Diktatörlük... İnsanlara sürekli aynı şeylere maruz bırakırsanız, orada özgür zihinleri tutsak edersiniz. Burada en önemli sorun ise bu etki daha çok diğer seçeneklerin karartılmasına yol açar. İnsanlar iki kötü arasında seçime zorlanır. Demokrasinin dünyada sıkıntıya girdiği iddia edilmektedir. Çocuklarımız için yaşam hakkı, oyun hakkı, eğitimde fırsat eşitliği bir kez daha tartışılmalıdır. İstanbul depremi kısmen vuku buldu. Halen, çök çömel hayat üçgeni ile uğraşıyoruz. Son bir asırda milyonu geçen insanımız depremde hayatını kaybetti. Halen müteahhit siyasetçi hegemonyasındayız. Sağlam kentler kuramadık… Daha dün binlerce çocuğumuz Maraş depremlerinde hayatını kaybetti. Çoğu ampüte oldu. Aile birlikleri bozuldu. Öbür yandan çocuklar için oyun en temel haktır. Özellikle Aydın gibi kentlerde kimi mahallerde apartman ve bina yoğunluğu nedeniyle çocukların bu hakları ellerinden alınmaktadır. Çocuk sağlığını tehdit eden sanal bağımlılık bunun yerine geçtiği için yönetim erklerinden bu tip taleplerin azalması da büyük bir yanılsamadır. Eğitimde fırsat eşitliği ise malum...