Roma döneminde bölgede ve henüz gelişmemiş vadilerde yerli halk ve köleler için üretim merkezli kurularak buraların gelişmesi sağlanmıştır. Tahıl ekim alanları genişletilmiş, üzüm, incir ve zeytinin yanı sıra portakal, limon gibi meyveler ile yeni tarımsal ürün tipleri geliştirilmiştir. Pamuk üretimi de kısmen bu dönemde başlamıştır (499).
Hitit, Roma, Bizans ve Selçuklu dönemlerinde de insanların en öncelikli ihtiyaçları olan beslenmenin temeli bitkisel üretim ve hayvancılıktan sağlanmaktaydı. Adı geçen imparatorluklar Anadolu toprakları başta olmak üzere tarımı düzenlemek için çağına uygun yasaları yürürlüğe koydular.
Osmanlı İmparatorluğunun önemli tarım bölgelerinden birisi Aydın idi. Aydın’ın tarım ile tanışması karanlık çağlara kadar uzanmakta idi. Bulgular M.Ö.14. yüzyılda Aydın civarında zeytin tarımı yapıldığına işaret etmektedir.
Ancak Aydın ve çevresinde tarımın sıçrama yapmasına, tarım ürünlerinin yaygın bir biçimde üretilmesinin yanında, bu ürünlerin Aydın’a ait limanlardan önce Akdeniz limanlarına, daha sonraki yüzyıllarda Avrupa’ya taşınması yol açmıştır.
Selçuklu Devleti dönemi, Türkmen grupların bölgelere göçleriyle beraber Anadolu’da yeni bir tarım biçiminin ortaya çıkmasına imkân sağlamıştır.
Kırsal alanların Türkleşmesine yol açanlar tamamen Türkmenlerdir. Bu, yerine göre değişmekle beraber, önceki yerleşik çiftçi nüfusun hepsi kaçmamış ya da öldürülmemişti ve kırsal alanlarda da genellikle nüfusun çoğunluğunu meydana getirmekteydiler. Özgür ya da bağımlı kişiler olarak pek çoğu Kapadokya'da, Ermenistan'da, Anadolu yaylasının yamaçlarında ve daha başka yerlerde yaşamaktaydılar. Bizanslılar, batıdaki sınır bölgelerinde kazandıkları yengilerden sonra onları da birlikte geri götürürler, böylelikle bir kimsesiz topraklar bölgesi yaratmış olurlardı. Bu da Türkmenlerin etkinliklerini daha da arttırmalarına yol açardı (454).
13. yüzyılın başlarında Aydın ve Büyük Menderes vadisinin tamamen Türkleşmesi öncesinde de tarım yaygın bir üretim biçimi ve ticaret malı durumunda idi.
Türkmen boyları açısından, yaylak ve kışlakların varlığı yanında insan beslenmesinde yüksek enerjili besin kaynağı olan iki bitkinin-zeytin ve incir- Aydın’da bol miktarda yetişmesi ayrı bir tercih nedeni idi.
Toplum ve toplulukların yaşama biçimi tarımı da biçimlendirmektedir.