Dün ilk bölümünü yayınladığımız, Bursa Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi Öğretim Üyesi Sayın Prof.Dr. H.Melih Yavuz’un Türk Hayvancılığının genel sorunları ile ilgili önerilerini bugün de okuyucularımıza sunmayı sürdürüyoruz.
· “Gerçek anlamda teşvikler hayvansal üretimi karlı kılacak ekonomik ve teknolojik ortamı sağlamaya yönelik olmalıdır.
· Küçük işletmeler bilgiye ulaşma, teknik altyapı ve modern alet- makine kullanımı, ürün kalitesinin iyileştirilmesi ve korunması ile ürünlerini maliyetine göre değerlendirerek pazarlama gibi temel eksiklerden kurtulamamaktadır.
· Bu işletmelerin her şeyden önce iyi düşünülmüş bir modele göre örgütlenmelerini sağlamak gerekmektedir.
· Bu örgütler profesyonel eleman çalıştıracak, ortak kullanıma açık modern makine parklarına sahip olabilecek, yetiştiricilerin bilgi ve üretim teknolojileri konusunda bilgilendirilmelerini sağlayacak kadar güçlü bir yapılanmaya sahip olmalıdır.
· Mevcut birlikler ve hayvancılık örgütleri yetiştiricilere genel anlamda destek vermekten, yetiştiricilerin çağdaş anlamda üretim yapmalarını sağlayacak katkılarda bulunmaktan ve onların haklarını savunacak yetkilere ve yapılanmaya sahip olmaktan uzaktır.
· İç pazara yönelik çalışmalara ilaveten ciddi bir dış pazar potansiyeli oluşturulmasına yönelik uzun vadeli projeler oluşturulmalıdır.
· Hayvansal ürünlerin dış pazarda kabul gören ürün standartlarına sahip hale getirilmesi, katma değeri yüksek olacak yöresel ürünlerin yurt dışına tanıtılması ve markalaşmanın sağlanması gibi çalışmalara ağırlık verilmesi gerekmektedir.
· Özellikle günümüzde olduğu gibi iç pazarda halkın alım gücünün düştüğü dönemlerde ya da herhangi bir nedenle arz fazlasının oluştuğu dönemlerde dış pazarlar hayvancılığın sürdürülebilirliğini sağlayacak önemli bir etken olacaktır. Ülke ekonomisi açısından da ciddi bir döviz girdisi oluşturacaktır.
· Devlet yapısındaki hayvan sağlığı ile ilgili örgütlenme yeniden gözden geçirilmeli özel ve özerk bir yönetime kavuşmalıdır. Salgın hastalıklar ve yurt dışı pazarında önem taşıyan zoonoz hastalıkların eradikasyonu ile ilgili ciddi bir mücadele planı oluşturulmalıdır.
· Yerli ilaç ve aşı üretimi desteklenmeli ithalata bağımlı olmaktan kurtulmak ya da bağımlılığı azaltmak üzere çalışmalar yapılmalıdır.
· Hayvanı ithal eden sonra da bu hayvanları beslemek için yem ithal eden, sağlıklarını korumak için aşı ve ilaç ithal eden, sağmak için sağımhane sistemi ve dezenfektan, sütünü korumak ve işlemek için makine ve teçhizat ithal eden bir ülke olmaktan kurtulmak için teknoloji üretimini desteklenmesi gerekmektedir.
· Hayvancılığın karlı hale gelmesini ve gelişmesini sağlamak ile ilgili çalışmalar yem bitkileri üretimini geliştirmekten ayrı yürütülemez. Günümüzde yem ham maddelerinin yarıdan fazlası yurt dışından ithal edilmektedir. Bu durum beslenme ile ilgili girdilerin çok yüksek olmasına ve dünyadaki en küçük piyasa ve döviz dalgalanmalarından önemli ölçüde etkilenmesine neden olmaktadır.
· Üretim ile ilgili teşvikler coğrafi bölgelere ve bu bölgelerin imkanlarına göre farklı uygulanmalıdır. Kaba yem üretimi ve sulu tarım yapma imkânı kısıtlı olan bölgelerde besicilik, sulu tarım imkânı olan bölgelerde ise süt hayvancılığı teşvik edilmelidir.
· Tarımsal destekler sadece üretimi artırmak amaçlı değil ülke tarımını planlamak amacıyla da kullanılmalıdır.
