9.11.1935 Aydın’ın Köşk ilçesinde doğan Erol Çetin’in Babası Ulvi Çetin, “Köşk ilkokulu”nda öğretmenmiş. Giritli Ulvi öğretmen emekli olduktan sonra ailece Aydın’a yerleşmişler. Cumhuriyet mahallesindeki evlerinin Stad’a yakın oluşu ve futbola merakı Erol Çetin’in top oynamasını daha da cazip hale getirmiş. Sarışın ve ince Uzun yapısından, mahalleler arasında yaptıkları maçlarda onun lakabı“ Sarı bek” olarak bilinirmiş. Sokak aralarında kurulan taş’dan kaleye atılan şutlar okul yıllarında şehir Stadına taşınmış.
Cumhuriyet mahallesinde iyi futbol oynayan çok arkadaşları varmış. Adeta futbol okulu olan bu mahalleden unutulmazlar arasına giren, (BJK)’li Coşkun Taş, Avukat İhsan bey’in oğlu (BJK)’li Kemal Ünlü, Vabis İsmail, kardeşi Hasan Erman Çetin, Ahmet Kumral, Doğan Uygurlu ve Ergüven Budaklı gibi topcular çıkmış.
O yılların yakışıklı Bek’i Erol Çetin futbol öyküsünü şöyle dillendiriyor.
“1952 yılında bu cevher damarını farkeden Aydın Orman İşletme Müdürü Sayın “Burhanetttin Şener” beyefendi bizleri bir araya toplayarak kulüp kurma kararını açıkladı. Aynı yıl Akınspor kulübünü kurdu. Bu kulübün ilk lisanslı sporcuları Cumhuriyet mahallesinin gençleriydi. Aydın’da ilk Kulüp lokali olan takım da Akınspor’du. Bir yıl Akınspor kulübünde oynadıktan sonra, arkadaşlarımın ve Esnaf dostlarımızın büyük ısrarı ile “Esnafspor” kulübüne transfer oldum. 1953 yılında transfer bedelsizdi. Esnafspor kulübünde oynadığımız yıllarda Aydınspor tek rakibimizdi. O yıllarda Aydınspor’da oynamak bir futbolcu için en büyük idealdi. Sarı- Siyahlı Aydınspor’la olan rekabetimiz 1966 yılına, Esnafspor, Akınspor ve Hilalspor’un, Aydınspor adı altında birleşene dek sürdü”.
Yıllar geçtikçe Mavi- Beyazlı kulüpte yeni katılımlar, büyük başarıları getirmeye başlamış. Bu serüveni Çetin’den dinleyelim.
“1955–56 yıllarında Esnafspor olarak Aydın birinciliğini ve Bölge şampiyonluğunu kazandık. 1956’da Askere gittim. Manisa Karagücünde de futbol’a devam ettim. Karagücü forması ile Manisa şampiyonluğunu tattım.
Askerliğimin bitiminde tekrar Esnafspor’da oynamaya başladım.
1958–59 yıllarında Esnafsporda en güzel yıllarımı yaşadım. Takım olarak çok iyi oynadık o yıl. Bunun semeresinide, Aydın şampiyonluğu ve Türkiye Amatör takımlar dördüncülüğü olarak aldık. Kulübümüz o yıl Fenerbahçe’yi Aydın’a davet etti. “Milli lig”de o yıl kurulmuştu. Lefter, Basri, Kadri Aytaç, Şeref, Naci, Şükrü Ersoy, Hilmi gibi ünlü oyuncular karşısında oynamanın heyecanı yıllar sonra hala içimde.
Bu güzel sezonun sonunda Güven Önüt BJK’ye, Aykut Akkor İzmirspor’a transfer oldu. Tüm Aydın’ın gururu olmuştuk. Şimdi Siyah-Beyaz Resimlerde kalan ve unutulmaz heyecanı yaşatan arkadaşlarımın isimleri hala hafızamda. Kemal Ünlü, Hakkı Güngör, Selami Hoca, Mukadder Aksoy, Güven Önüt, Necdet, Oktay Eğin, Tahsin Hoca, Tanju, Ercüment, Atilla Apak, Ahmet Kumral ve Kaleci (Arap) Hamdi.
Kaybettiğimiz arkadaşlarıma rahmet, sağ olanlara esenlik diliyorum. Ayrıca Esnafspor’u yaşatmak için sporla iç içe olmuş Burhanettin Şener, İsmet Sezgin, Kazım Demirdöğen, Sami Candaş, Sabahattin Zengin, Dr.Müfit Berkkam, Hilmi Bosnalı, Ahmet Zeki Başeskioğlu, Ahmet Altınel, Abidin Çeliker, Ali Rıza Dikmen ve Şekip Küçükaslan gibi idarecilerimizi de hiç unutamam. Aramızdan ayrılanları rahmetle anıyorum”.
1961–62 sezonunda futbolu bırakan “ Sarı bek” Hal binasının olduğu yerde, Taşkın matbaası’nın karşısındaki Tüfek ve av malzeleri satan dükkânın da günlerini geçirmeye başlamış. 1962 yılında hazır giyim sanayii ilerleyince İzmir’de Triko işine girmiş. Futbol yaşamındaki güzel günlerini daha çevresiyle paylaşamadan, çok sevdiği kulübü mavi –beyaz “Esnafspor” kapanmış.
Uzun yıllar giyim sektöründe çalıştıktan sonra 10 yıl önce bırakmış. Toprak sahalarda geçen futbol yaşamını “ Güzel bir rüya idi” diye niteleyen Erol Çetin İzmir’de oturuyor. 1 oğlu, 1 kızı var. Her ikisinden de birer torun sahibi.
Ağzına sağlık Erol Abi, Esenlik diliyorum.
